Dzikie zwierzęta

1.Zanim zabierzesz dzikie zwierzę z jego naturalnego środowiska upewnij się czy na pewno jest opuszczone i potrzebuje naszej pomocy.

U każdego gatunku rozwój młodych, wychowanie przez rodziców i sposób nabywania samodzielności wygląda zupełnie inaczej. W pierwszych dniach życia młode np. sarenki, zajączki czy liski rodzice pozostawiają same w ukryciu a w tym czasie żerują i poszukują dla małych pokarmu. Maluchy w tym czasie cierpliwie czekają na ich powrót w miejscu, w którym zostały pozostawione. Rodzice powracają do młodych kilka razy w ciągu doby karmią je i znowu odchodzą. I tak się dzieje do momentu aż maluchy będą na tyle duże i silne, aby mogły podążać za mamą. Zatem należy najpierw z ukrycia ( tak żeby nie przeszkodzić w ewentualnym powrocie matki) obserwować zaistniałą sytuację i jeżeli po dłuższym czasie matka się nie pojawia i gdy jesteś zupełnie pewny, co do zasadności, że interwencja jest niezbędna możemy przystąpić do udzielenia pierwszej pomocy.

Zawsze pamiętaj, że pochopna interwencja może spowodować więcej szkody niż pożytku i w konsekwencji odrzucenie młodych.

Gdy już zabierzesz zwierzaka jak najszybciej powiadom odpowiednie służby : miejscowy Urząd Miasta lub Urząd Gminy, Policję, Straż Miejską, Lasy Państwowe lud Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska , w celu przekazania zwierzęcia do najbliższego ośrodka rehabilitacji dzikich zwierząt.

2. Ranne zwierzęta

Jeżeli widzisz, że zwierzę jest ranne, ma połamane kończyny, paraliż kończyn, ma widoczne obrażenia zewnętrzne, krwawi, jego zachowanie jest nienaturalne i jesteś pewny, że zwierzę potrzebuje pomocy to nie zastanawiaj się, powiadom odpowiednie służby jak wyże

3. Pierwsza pomoc zanim zwierzę trafi do ośrodka dla dzikich zwierząt.

Pamiętaj, że strach u zwierząt wywołuje agresję.
Jeżeli rannym zwierzęciem jest dorosły dzik, jeleń, łoś, samiec sarny, lis lub inne duże drapieżniki to pamiętaj o zachowaniu szczególnej ostrożności, bo to jest dzikie zwierzę czuje strach i nie rozumie, że chcesz mu pomóc.
Zapewnij mu spokój i ciszę, aby zniwelować stres.
W czasie transportu małych zwierząt odpowiednie są kartonowe pudełka z otworkami, w których panuje półmrok, do zwierzęcia dociera ograniczona ilość bodźców zewnętrznych, co dodatkowo uspokaja zwierzę. Można wykorzystać również transporterki do przewożenia psów i kotów.
Jeżeli masz możliwość skorzystaj z porady i pierwszej pomocy najbliższego lekarza weterynarii.
Pamiętaj, jeżeli możesz używaj rękawic przy bezpośrednim kontakcie ze zwierzęciem.